تو زلالی مثل چشمه خنده هات آبِ روونه
تو همون صداقتی که با پرنده همزبونه
نمی مونه ترسی از شب با نگاه مهربونت
اون
نگاهی که افقهاش مث دریا بیکرونه
مث سروا سبز و خرّم توی چلّۀ زمستون
می شه داد تکیه به اسمت بیخیالِ این زمونه
می شه فارغ از هیاهو زیرِ بارونِ بهاری
دوباره با تو شروع کرد و دوباره زد جوونه
اسمت آرامشِ آبه مثل رنگِ آسمونه
مث قلبت بی نهایت مث دستات مهربونه
با تو موجا جون می گیرن مث امید رسیدن
نقطۀ آخرِ رفتن وقت برگشتِ به خونه
وقتی برگردی دوباره توی باغ آشنایی
می گیری سراغ گلها گل لاله گل پونه
تو که با بهار رفیقی همدم آینه و آبی
می دونم
دلت یه دنیا با ستاره همزبونه
می دونم که بی نهایت عاشق صبح بهاری
تو همونی که همیشه دشمن فصل خزونه
منم اونکه بی تو قلبش نداره قرار و آروم
اسم تو روی لباشه با بهونه بی بهونه
تو صداقتِ زمینی با تو نومیدی می میره
باغ سرسبز دلت شاد که امید قلبامونه
بوی خوب خاطراتت عطر یاس عطر اقاقی
حتی اینجا هم نباشی یادِ خوبت همرامونه
*** ***
یه روزی می آی دوباره با طلوع روشنایی
ما هنوزم چشم به راتیم پنجره شاهدمونه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر