بارونک

بارونک تو آیۀ سبز خدایی، بارونک

بارونک خوب و لطیف و با صفایی، بارونک

همدم باغی و همراز بهار و گل سرخ

صاف و پاکی و زلال و بی ریایی، بارونک

نم نمک  می باری و  دشتارو سیراب می کنی

واسه درمون عطشهامون  دوایی بارونک

بوسه هات بر تن خاک کار مسیحا می کنه

قیمتی تر از طلا چه پُر بهایی  بارونک

می شینی رو گونه ها، مارو نوازش می کنی

یه جورایی انگاری عاشق مایی  بارونک

کار دنیا و زمین، بسته به لطف و کَرَمت

تو خودت امّا زقید و بند رهایی  بارونک

با تو سبزه زندگی، نباشی هیچی نیس که نیس

ولی هستی همیشه، چه با وفایی، بارونک

می خونی تو گوش دشتا، که بیدارشون کنی

 بهترین زمزمه یی چه خوش صدایی بارونک

دشتی و شور و نوا رو، شنیدم با گوش جون

ولی تو قشنگترین شور و نوایی  بارونک

من دلم می خواد که مثل تو ببارم همه جا

مثل تو که راوی لطف خدایی  بارونک

ناجی رُستن و رویشی، لطیف و مهربون

تو فرشتۀ نجیب قصّه هایی  بارونک

سوختم از غصّه و غم، تو آتیش و هُرم ستم

آخه پیش ما بگو تو کِی می یایی بارونک؟!

امّا بین من و تو، چی بگم؟ فاصله هاست

حیف که از آسمون دلم جدایی  بارونک