ایستاده است سرفراز و مقاوم
چونان سروهای سر به فلک کشیده
که در گذر سرد و وحشی زمستان
خم به ابرو نیاورده اند
ایستاده است محکم و استوار
چونان دماوند با قدمتی به بلندای تاریخ این مرز و بوم
و می رود امّا، موج در موج
آندم که نیاز تشنگی را در جای جای خاکِ عطش زده،
تاب نیاوَرَد
آه ای میهن من، زیباترین دختر مشرق زمین
آندم که ابرهای سیاه می غرّیدند و فرعونها
در جستجوی خانه به خانه می رفتند
تا نسلِ براندازان را بر اندازند
تو در دامن پر مهرت
زیباترین و بی باکترین انسانهای تاریخ را پروراندی
و پیوسته در گوش آنان
اسطورۀ بابک و آرش و کاوه را نجوا کردی
تا امروز هیچ خیابان و کوی و برزنی
در مصاف با جانی ترین درندگان زمین
خالی از خروش نسلِ براندازان نباشد
و فریاد دلنشین مرگ بر دیکتاتور
زینت تاریخ آمیخته به رنج و گنج تو گردد
آه ای ایران من، زیباترین دختر مشرق زمین
گوشوارۀ زیبای آزادی، برای همیشۀ تاریخ
زینت شایسته و بایستۀ تو باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر