بیا و باغ جهان را شکوفه باران کن

بیا و این شب ما را ستاره باران کن

بیا و کلبۀ دل را پر از بهاران کن

به خواب دیده ام آری که باز می آیی

بیا و بر دل تفتیده کار باران کن

سحر به یاد تو گوید که شب نمی ماند

بیا و مهر فروزان به خانه مهمان کن

بگو بنوازد به شهر با دف و چنگ

بیا و مسجد و میخانه وقف رندان کن

ملول گشته دل از شیخِ پا به سر نیرنگ

بساط ریب و ریا را بیا تو ویران کن

تو سبز و سپیدی و سرخِ بی همتا

بهارِ خوبِ رهایی به نامِ ایران کن

به یک اشارِۀ خود باغ را شکوفه بده

به یک ترانه بیا غصه را تو زندان کن

نسیم و عطر گل از خاک ما نمی آید

بیا و کار گل سرخ در بهاران کن

به نام و یاد تو رفتند آن سلحشوران

بیا و زنده دگر بار یاد یاران کن

ز خاک یخزده دیگر گُلی نمی روید

به نام لاله بیا دفع این زمستان کن

ز دولت تو بروید بهار از دل خاک

بیا و باغ جهان را شکوفه باران کن

م. سروش

19 آپریل سال 2014 میلادی