درباره من

عکس من
به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من

دوشنبه، آبان ۲۹، ۱۳۹۱

جنگ همیشه نابرابر!

جرقۀ شروع درگیریها بین حماس و اسرائیل را، دولت نتانیاهو با شلیک به سوی ماشین فرماندۀ نظامی حماس زد. پس از آن متعاقبِ شلیک انبوهی راکت و موشک موسوم به فجر پنج که اینبار تل آویو را هم مورد هدف قرار داد، اسرائیلیها با حملات هوایی و شلیکهای توپخانه ای ساکنان غزّه را مورد نوازش خود قرار دادند و طبق معمول بیگناهان و مخصوصا کودکان از وحشگیریهای دولت افسارگسیختۀ نتانیاهو و شرکای جنایتکارش در امان نماندند. سپس نوبت به دولتمردان غربی و البته باراک اوبامای سرمست از پیروزی بر رامنی رسید تا ضمن نکوهش پرتاب موشک و راکت به سمت اسرائیل، بی آنکه در پی آغازگر این خشونتها باشند و با نادیده گرفتن کشتار کودکان و غیرنظامیان از حماس بخواهند که دست از پرتاب موشک بردارد.
راستی تروریست کیست؟! آیا کشتار بیگناهان با موشک و راکت و هواپیماهای بدون سرنشین به این علّت که از طرف یک دولت سازماندهی می شوند و ابزار و وسائل مدرن مورد استفاده قرار می گیرند، در تعریف تروریست نمی گنجد؟! اسرائیلیها راحت و فارغ از هرگونه پاسخگویی بعلت جنایت علیه بشریّت، کاری که بارها به آن مبادرت ورزیده اند، خودروی فرماندۀ نظامی حماس را مورد حمله قرار می دهند و ویدئوی آنرا با افتخار بر روی یوتیوب منتشر می کنند. هیچکس هم نیست که به این تافتگان جدا بافته بگوید بالای چشمتان ابروست. هیچ دولت و دولتمردی هم نمی گوید که ترور چه با ابزار پیش پا افتاده و ساده و چه با هواپیما و راکتهای پیشرفته، ترور است و برازندۀ باعث و بانی اش لقبی جز تروریست نیست. ظاهرا اینها دنیا را به گروگان گرفته اند.
به هر شکل نتانیاهو با یک تیر دو هدف زده است. اوّل اینکه سیستم جدید دفاع ضدّ موشکی اش موسوم به گنبد آهنی را محک زده است تا کم و کاستی های احتمالی اش را برای نبردهای بزرگتر و خطرناکتر در آینده برطرف نماید و دوّم اینکه با کشتار کودکان و زنان غزّه در صدد به دست آوردن دل رأی دهندگان در انتخابات پیش روست.

هیچ نظری موجود نیست: