انتخابات مجلس و معضلات رژیم

انتخابات پیش روی مجلس رژیم یکی از بزرگترین چالشهایی است که در حال حاضر ولی فقیه و شرکاء ریز و درشتش را به خود مشغول نموده است. در شرایطی که دوران فریبکاری به پایان رسیده و دست دغلکاران برای همیشه رو شده است، سردمداران حکومت سخت به دست و پا افتاده اند تا تدبیری بیندیشند و چاره یی بیابند تا به قول خودشان بتوانند تنور انتخابات را گرم کرده و با اجرای یک نمایش ساختگی منتخبین خویش را بر کرسی های مجلس بنشانند.

اینبار امّا قضیّه و داستان با همیشه متفاوت است. اینرا قبل از هر کس خود خامنه ای می داند. پس از انتخابات ریاست جمهوری و کلاه گشادی که بر سر باصطلاح اصلاح طلبان رفت و قضایایی که در پی آن رخ داد و منجر به حصر موسوی و کرّوبی گردید، حباب اصلاح شدن حکومت جهل و جنون هم ترکید و ترکشش در سر و چشم مهره های دانه درشتی فرو رفت که حالا یا پشت میله های زندان مشغول فکر کردن به آنچه که می خواستند و آنچه که شد هستند و یا مثل خاتمی و هاشمی رفسنجانی چنان تو سریهایی از مقام معظّم دریافت کرده اند که دیگر میل و رغبتی به حضور در بازی یکطرفه یی که قهرمانش مثل دفعات قبل سید علی باشد، ندارند.

به اینها اضافه کنیم بحرانی که در بین باصطلاح اصولگریان پس از درگیریهای ولی فقیه و رئیس جمهور منتصبش روی داد. پس از آنهمه بگیر و ببند و کشتار، ولی فقیه حداقل دلش به این خوش بود که حکومتش از این به بعد یکپارچه خواهد شد و بدون حضور هیچ سرخری یک تنه کارها را به پیش خواهد برد غافل از اینکه چرخ بازیگر رئیس جمهور بله قربان گویش را چنان روبرویش قرار خواهد داد که دلش برای موجود خنثایی مثل رفسنجانی و تا زانو خم شدن رئیس جمهوری مثل خاتمی، تنگ خواهد شد.

القصّه. رژیم نیاز به نمایشی دارد که بتواند بوسیله آن به جهانیان نشان دهد که با وجود تمامی ددمنشیها و جنایتهاش هنوز مشروعیّت مردمی دارد! امّا اینبار ابزار کار را ندارد. دیگر نه خاتمی و نه رفسنجانی حتّی اگر بخواهند هم نخواهند توانست در این راه قدم از قدم بردارند. از آنسو نیز رئیس جمهور ولی فقیه خود دست به کار شده تا کرسی ها را از زیر پای ولینعمت سابقش بکشد و برای پیشبرد نقشه هایی که برای آینده در سر دارد، حدّاقل قسمتی از مجلس را همراه خویش نماید.
چه خواهد شد؟ هر اتّفاقی که بیفتد یک نکته اظهر من الشّمس خواهد بود و آن این است که ولی فقیه بیش از هر زمان دیگر در طول عمر ننگین این رژیم سعی خواهد کرد که از نیروهای سپاه برای پیش بردن اهداف ضدّ مردمی و ضدّ ایرانی اش بیش از پیش استفاده نماید و این به معنای بازتر شدن دست سپاه و نیروهای سرکوبگر و علنی تر شدن فعالیّت آنها در عرصۀ سیاسی خواهد بود. به زبان ساده حکومت نظامی از پشت پرده بیرون خواهد آمد و بر تخت صدارت جلوس خواهد نمود.