برای هفده زندانی در بند که با اعتصاب غذای خود توجّه جهانیّان را بیش از پیش به زندانها و سیاهچالهای رژیم فاسد ولایت فقیه، جلب کرده اند و به اثبات رسانده اند که: شیر هم شیر بُود گرچه به زنجیر بُوددر انعکاس نور و در امتداد آینه
به پیشواز آفتاب آمده است
صاف، زلال و پاکیزه
آنکه نگاهش را به اقاقی و گل سرخ
پیوند زده است
به دستان خالی اش منگر
که باغهای فردا، ثمرۀ سخاوت دستان سادۀ اویند
ایستاده است
در گذرگاه تاریخ شرزه، شیرسان
رو در روی گزمگان هرزۀ بی شرم
با سپری از گوشت، پو ست و استخوانش
تا پاس دارد حریم پر حرمت آزادی انسان را
به دستان خالی اش اینگونه منگر
که دنیایی ست
لبریز از عشق و محبت و ایثار
و چشمان نافذش در انتهای این غروب غمگین
حتما و بی شک
بشارت دهندۀ طلوعی دوباره خواهد بود
از پشت میله ها و در تنگنای سلولهای نمناکِ تاریک
اینک ستاره یی ست که شب را به سخره گرفته
تا گاه سپیده که خورشید شعله ور شود
چه مؤمنانه آفتاب را
به انتظار نشسته است
آنکه نگاهش را به اقاقی و گل سرخ
پیوند زده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر