در سوگ قلم به خاک ایران بنویس
از آنچه که رفته بر اسیران بنویس
زنهار! فراموش مکن این نکته
با خطّ خوش از یاد شهیدان بنویس
*******
روبه صفتان کنون وزارت دارند
دیوان و ددان، تخت صدارت دارند
دانند به پیش چشم خلقند حقیر
صد عقده به دل، از این حقارت دارند
*******
این خلق که شمع جمع اصحاب شده است
شور است سراپا، همه بی تاب شده است
بنگر که ز جمع قطره ها چون دریا
یکباره خروشیده و سیلاب شده است
********
دیروز فقط طالب نان بود این خلق
اندر پی حفظ مال و خوان بود این خلق
تا وسوسۀ سرخ رهایی به تنش شعله فکند
بگذشته ز مال و نان و جان بود این خلق.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر