تقدیم به تمامی شاعران آزادۀ میهنم که به قول زنده یاد کرامت الله دانشیان با قلم، تباهی و درد را به چشم جهانیان پدیدار می کنند
آزادی را ریشه در عشق است
تا عاشق نباشی
آزادی را در نخواهی یافت
عشق امّا آسان است
شاعران، آسانترین عاشقانند
آنان را حکایتهاست
با موسیقای طرب انگیز عشق
گاه سجده بر یک شاخه گل سرخ می برند
گاه در لطافت دل انگیز بامدادان
به زمزمۀ دلنشین جوبار، دل می سپرند
گاه شیفتۀ بال و پر رنگین پروانه ها می شوند
گاه سوار بر ذرّات نور، تا مصاحبت خورشید میروند
و از آفتاب، واژه وام می گیرند
گاه مسحورِ سکوت شبانگاهی،
همنشین ماه می شوند و بوسه از رخ مهتاب برمی گیرند
امّا آندم که عشق و آزادی را، گزندی در رسد
چنان بی تابند و بی قرار
که گویی از تبار طوفانند.
شاعران عاشقند
عاشقان آزادند
شاعران، آزادترین عاشقانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر