آندرانیک، آسمانی شد
از فنا رَست و جاودانی شد
یارِ خوبانِ سرزمینِ شرف
شهره در شهر مهربانی شد
همدلی را چه خوب معنا کرد
هم نمونه به همزبانی شد
پاک و پاکیزه خالص و بی غش
اینچنین بود و آنچنانی شد
اسوه، اسطوره در سرای هنر
معنیِ نابِ زندگانی شد
در نبردی برای آزادی
لایق فتح و قهرمانی شد
از می نابِ عاشقی نوشید
زین سبب چهره ارغوانی شد
از خدا بود و سوی او برگشت
آندرانیک، آسمانی شد
روح و روانش شاد و همنشین زیبائی های آسمانی باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر