هرگز نکنم پروا از ظلمت تنهایی
زان روی که می دانم یکروز تو می آیی
یکروز تو می آیی در فصل بهار و گُل
می خندم و می خندی در گلشن شیدایی
مرغ دل من با تو اُنسی ز ازل دارد
جز خانۀ چشمانت مأوا نکند جایی
بی پرده بگویم من راز شب هجران را
از گریۀ پنهانم در عالم تنهایی
هر جا نگرم نقشی از روی خوشت بینم
در آینۀ اشکم هر لحظه تو پیدایی
هر جا که روم هستی در خاطر من جاری
غائب ز نظر امّا پیوسته تو با مائی
گویند که از عشقت موجی ز بلا خیزد
کِی بیم به دل دارم یا ترس ز رسوایی؟!
غافل نشود خاطر از یاد تو یک لحظه
مائیم و فقط یک دل هر آنچه تو فرمایی
ای سنگ صبور من معنای حضور من
هنگام وصال آمد وقت است که باز آیی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر