درباره من

عکس من
به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من

یکشنبه، اردیبهشت ۳۱، ۱۳۹۱

از ماست که بر ماست!

معاون کمیته ای موسوم به امداد که وابسته به حزب مؤتلفه اسلامی است طیّ مصاحبه یی به خبرگزاری ایسنا گفته است که در دو ماه اوّل سال جاری هزار و صد میلیارد تومان از سوی کمیته جمع شده است. این رقم از مجموع پنج میلیون و هفتصد هزار صندوق نصب شده بعنوان صدقات و زکات و فطریّه حاصل شده است! وی همچنین اعلام کرده که سال گذشته مبلغ 160 میلیارد تومان مشارکت مردمی از صندوقهای صدقات به دست آمده است.
آخوندها و سرداران چپاولگر سپاه تنها به چاههای نفت و دزدیهای بی حد و حساب و رانت خواریهای آنچنانی و قاچاق کالا و انسان، قانع نیستند و بهمین جهت صندوقهای اعانه را مثل علفهای هرز در کوچه و خیابانها کاشته اند و حاصل دسترنج مردم را با سوء استفاده از نیّتهای انسانی آنان به غارت و یغما می برند. حرص و آز این موجوداتِ سیری ناپذیر البته موضوع تازه یی نیست و قدمتش شاید برگردد به همان اولین روزی که بعنوان دلال دین قدم به عرصۀ هستی گذاشتند امّا نکته یی که نمی شود به سادگی از آن گذشت این است که با توجّه به شناخت ماهیّیت این غارتگران، چرا مردم باز صندوقها را برایشان پر می کنند؟! آیا پیدا کردن یک نیازمند واقعی که به نان شب محتاج باشد در آن جامعۀ فقر و فلاکت زده آنقدر مشکل است که ناچار می بایست پول زبان بسته را به جیب آخوندهای دزد و دله سرازیر کرد؟ کمک به همنوع خوب است امّا یک نیّت خوب اگر در مسیر درست به کار گرفته نشود، می تواند تبدیل به یک فاجعه بشود. چه کسی تضمین می کند که این پولها در جهت تشدید سرکوب و خفقان به کار گرفته نشده و یا اینکه ملّاخور نشوند؟ ظاهرا داریم خودمان با دست خودمان سوخت ماشین دیکتاتور را تأمین می کنیم.

هیچ نظری موجود نیست: