نکته جالب و حائز اهمیّـت در سخنان حاکم مصر، اشاره او به دخالت خارجی ها بود. آدرس این خارجی ها هم مستقیم می تواند در وهلۀ نخست ما را به کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا راهنمایی کند. همانها که اینروزها سخت به تکاپو افتاده اند که تا اوضاع غیر قابل کنترل نشده نسخۀ مبارک را بپیچند و روانۀ دوران بازنشستگی اجباری اش کنند. مبارک هنوز نمی خواهد و ظاهرا نمی تواند بپذیرد که تاریخ مصرفش برای حامیان دمکرات منش! غربی به پایان رسیده و اکنون زمانی ست که ضرر ماندنش برای آنها از نفع آن بیشتر است.
سی سال است که مبارک از اربابان سلطه گر دستور می گیرد و هیچگاه هم از گل نازکتر به آنها نگفته است. با اشاره همانها دست در دست اسراییل از هیچ رذالتی بر علیه فلسطینیان کوتاهی نکرد و همگام با ارتش اسراییل یک و نیم میلیون مردم جنگ زده و فقرزده و مصیبت زدۀ نوار غزّه را منگنه وار تحت فشار و محاصره قرار داد تا دل اربابان بی مروّتش را بیش از پیش به دست آورد. طیّ اینمدت هم هیچ اشاره یی به دخالت و فشار خارجی نداشته و نکرده است امّا حالا که مردم خیابانها و میادین را تسخیر کرده اند و زنگ خطر را از شمال آفریقا تا اقصی نقاط خاورمیانه به صدا در آورده اند و اربابان او پی به وخامت اوضاع برده اند و می خواهند قبل از رادیکالتر شدنِ اعتراضات، قضایا را جمع و جور کنند، او از دخالت خارجی سخن می گوید و این یعنی اگر خارجی ها سی سال برای مصر تعیین تکلیف کنند و تعیین کننده سیاست های کلان مخصوصا در خصوص رابطه با اسراییل باشند، دخالت و فشار، خارجی نیست!. امّا اگر بر حسب اوضاع و احوال و ترس از فراگیرتر شدن قیامهای مردمی انگشت اشاره را به سوی خود او نشانه روند و برای برکناری اش فشارها را افزایش دهند، این می شود دخالت خارجی.
به این می گویند یک بام و دو هوای دخالت خارجی در امور مصر به زعم جناب فرعون حُسنی خان نامبارک.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر