اختلاف فاحش بین چینیها با سکوهای دوّم و سوّم که به ترتیب شامل کرۀ جنوبی با هفتاد و شش مدال طلا و ژاپن با چهل و هشت طلا می باشد، نشانگر این است که چینی ها مرزهای آسیایی را در نوردیده اند و چشمهای بادامی شان را به افقهای بسا دوردست تر و فراتر از آسیا یعنی فتح قلّه های رفیع تر جهانی دوخته اند.
رشد سریع و چشمگیر اقتصادی که توأم با تسخیر تمامی بازارهای جهانی است همراه با استفاده از تکنولوژی های روز، اعزام دانشجویان دختر و پسر به تمامی دانشگاههای معتبر جهانی که بیشتر شبیه به یک هجوم گسترده برای به یغما بردن علم و صنعت است در کنار یک ارتش قوی، مدرن و بسیار مجهّز که بارها انتقاد توأم با ترس و لرز آمریکاییها را به همراه داشته است، مبیّن این نکته است که اژدهای زرد می آید تا بسیاری از ساختارهای جهانی را بر هم زده و مسیر تاریخ را به سمت و سوی دیگری سوق دهد. آیا قارۀ پهناور و کهن آسیا در آینده ای نه چندان دور خبر از تولّد یک ابر قدرت جهانی سخت کوش و پر کار خواهد داد؟!
صحبت از بازیهای آسیایی شد بد نیست اشاره یی هم به تعداد مدالها و نتایج ورزشکاران ایرانی در شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی داشته باشیم. بهترین مقام ایران در طول تاریخ این بازیها که به نوعی می توان آنرا یک المپیک آسیایی به حساب آورد، در سال 1974 رقم خورد که ایران خود میزبان مسابقات بود و پس از ژاپن که هفتاد و پنج مدال خوشرنگ طلا صید کرده بود با سی و شش مدال طلا بر سکوی دوّم آسیا ایستاد. جالب اینجاست که چینی ها فقط با کسب سی و دو مدال طلا موفق شدند پایین تر از ایران روی سکوی سوّم آسیا بایستند. بنابراین آنها با یک حساب سرانگشتی طیّ مدّت 36 سال چنان فاصله یی با سایر رقبا ایجاد کردند که حتّی نزدیک شدن به آنها می تواند بیشتر به یک رؤیا شبیه باشد تا واقعیّت. در واقع آنها مزد سخت کوشی خود و درایت و تدبیر رهبرانشان را گرفته اند.
کسب بیست مدال طلا، دوازده نقره و بیست و پنج مدال برنز، آنهم در حاکمیّتی که خفقان، فساد، دزدی و رشوه خواری و اعدام و شکنجه و سنگسار از اجزاء انفکاک ناپذیر آن به شمار می روند پیش از هر چیز مبیّن استعدادهای جوانان میهن ماست. استعدادهایی که بر اثر ندانم کاریها و کینه ورزیها و بخل و حسد و باندبازیهای معمول نشکفته پرپر شده و محو و نابود گردیده اند. راستی اگر قسمتی از دزدی ها و چپاول و غارت و بودجه های کلانی که هزینۀ سلاحهای مخرب کشتار جمعی می شوند، خرج ورزش آن مملکت می شد آیا امروز تعداد مدالهای خوشرنگ چندین برابر آنچه به دست آمده نبود؟
با اینهمه عوامل رژیم که اصلا انتظار چنین درخششی را نداشتند، در صدد برآمده اند که افتخارات قهرمانان ایران را ملّا خور کرده و به جیب گشاد خود بریزند. در همین راستا خبرگزاری حکومتی آریا گزارش داد که پنجشنبه یازدهم آذر ماه جشن قهرمانی کاروان ورزش با حضور احمدی نژاد و ملّی پوشان حاضر در بازیهای آسیایی برگزار خواهد شد. امید است که ورزشکاران در نظر داشته باشند که حمید سوریان دارای 5 مدال طلای جهانی که یکی از مدالهایش را به احمدی نژاد تقدیم کرد در این دوره از بازیها از نکبت وجود احمدی نژاد و دست دادن با او نتوانست مقامی فراتر از پنجمی آسیا برای خود دست و پا کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر