یه خلق کینه ور می یاد

ولی فقیه خونخوار بیهوده می پندارد که با به شهادت رساندن فرزندان دلاور میهن می تواند بر عمر ننگین رژیم سراپا جهل و جنایت خویش بیفزاید.
تو یک ستاره می کُشی، صدتا ستاره در می یاد
یه شمع رو خاموش می کنی، از دل شب سحر می یاد

سکوت و تاریکی می خوای تو خونه ها، تو میدونا
برق می یاد با تندرش، سرزده بی خبر می یاد

دستبند به خورشید می زنی، مهتابو زندون می کنی
یه کهکشون ستاره باز، از سر هر گذر می یاد

ساقۀ تُردِ گلها رو، به زیر پا لِه می کنی
امّا به جاش بهار می یاد، باغای پر ثمر می یاد

شخم می زنی شقایقو، می شکنی قلب عاشقو
تو دشت آزادی ولی، لاله ها شعله ور می یاد

پرنده زندون می کنی، پشت حصارای بلند
دیوار یه روز خراب می شه، اسارتم به سر می یاد

خیال نکن که تا ابد، دنیا همینطور می مونه
یه روز که خیلی نزدیکه، از مرگ تو خبر می یاد

زهر شدی تو کام خلق، زار و حقیر و روسیا
با دفن تاریخی تو، به کام خلق شکر می یاد

فکر نکنی برنده یی، آتیش زیر خاکستره
یکی از اینروزا یهو، یه خلق کینه ور می یاد

ماه می یاد با اختراش، شب رو چراغون می کنه
خورشید آزادیِ ما، از پشتِ ابرا در می یاد