اینک رسیده است زمانی که خشم سرخ
بر پایه های کاخ ستمگر شرر زند
با خنجر مقدس و رخشان کینه ها
بر قلب ظالم و جان و جگر زند
****
دیگر گذشته است که فریاد داد خلق
میرد درون گلو سرد و بی ثمر
اینک شما و غریو ستمکشان
اینک شما و قیامی به هر گذر
****
بر لوح روزگار نوشته است به خطّ سرخ
اینک زمان رویش و فصل جوانه هاست
وقت طلوع حادثه در بستر قیام
آری زمان سرودن شعر حماسه هاست
****
بشنو طنین پر طراوت و پر شور خشم خلق
از غرب و از جنوب و شمال و به خاوران
توفنده سینۀ شب را دریده است
بس لرزه ها فکنده به جان ستمگران
****
این میهن من است که اینگونه در خروش
جوشان چو موج ، شتابان به ساحل است
آنکس که سد ز خار و ز خاشاک می زند
بیهوده می کند تلاش، ز سیلاب غافل است
****
آری زمان رسیده که خلقی به پا شود
با مشتهای پرتوانِ گره کرده در قیام
بنگر کنون که به احقاق حقّ خویش
شمشیر خشم و کین به درآورده از نیام
****
این نسل آرش و بابک، و رستم است
با کاوه های خروشان در این زمان
دارد عطش به سینه برای رها شدن
می بارد ابر مرگ به کاخ ستمگران
****
اینک زمان باور اعجاز توده هاست
بنگر چگونه به شب می کشد شرر
ویران کند به قهر، سرای ستمگران
آری نگر که خلق چنین می کند خطر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر