همانطور که انتظار می رفت آیت الله بی بی سی در حمایت از انتخابات رژیم وارد صحنه شد و اوّلین دست پختش را طیّ یک مصاحبه با مهرانگیز کار به خورد ملّت همیشه در صحنه ایران داد .
القابی که از سالها قبل به این خانم داده اند از قبیل: وکیل، روزنامه نگار، فعال اجتماعی در زمینه حقوق بشر، حقوق زنان و البته کمک به پیشبرد روند موسوم به مردم سالاری، کمی تا قسمتی انسان را دچار سردرگمی می کند امّا چه می شود کرد وقتی آفریدگار کلیدر یکروز زیر عبای خاتمی جنایتکار سینه می زند و روز دیگر پارچۀ سبز میرحسین به پیشانی می بندد از دیگران چه انتظاری باید داشت؟!
از این خنده دارتر و تأسفبارتر هم اینکه آقایی از استکهلم درگیری دولت آبادی با سروش که در واقع درگیری نوچه های میر حسین و شیخ فاسد کرّوبی به شمار می آید را اینگونه قلمداد کرده و تیتر زده که: محمود دولت آبادی زنده بودن خود را اعلام کرد!!
به این آقا که مطمینا نه از سر حمایت از عوامل رژیم که از سر ارادت ادبی به آن نویسنده، به چنین برداشتی رسیده باید گفت که متأسفانه سخت در اشتباهید। سر در منجلاب فرو بردن و فریاد زدن، نه تنها هیچ نشانی از اعلام حیات به همراه ندارد، بلکه سرآغاز یک مرگ ذلّت بار است.
در این خصوص گفتنی بسیار است امّا برگردیم به اصل مطلب।
در این مصاحبه سرکار مهرانگیز خانم فرموده اند: برای من در شرائط کنونی رای دادن نوعی تاکید است بر شناسنامه ایرانی، اقدامی است مانند تمدید گذرنامه ایرانی . صحنه من را جذب کرده است.
دور از جان همۀ روشنفکرهای این مرز و بوم مثل اینکه بعضی از روشنفکران و فعّالان ما مغز خر را درسته قورت داده اند.
بر هیچکس پوشیده نیست که این انتخابات نه تنها هیچ ربطی به شناسنامه ایران و ایرانی ندارد که از بیخ و بن باطل و نامشروع است। شناسنامۀ هر ایرانی آزاده و وطن پرست و مبرّا از رژیم پلید آخوندی در قلب اوست। شارلاتان بازی به کارگردانی بی بی سی را تأکید بر شناسنامه ایرانی قلمداد کردن، آب ریختن به آسیاب دشمنی است که بیش از سی سال است از خون ملّت ایران ارتزاق کرده و می کند।
البته وقتی ایشان از تمدید گذرنامه ایرانی هم سخن به میان می آورد قدری واضحتر می شود فرمایشات گهربارشان را درک کرد. شاید ایشان هوس بازگشت به ایران به سرشان زده و به همین جهت بهایش را از قبل از طریق دلالی و واسطه گری بی بی سی تمام و کمال پرداخت کرده اند. البته نباید فراموش کنند که همسر گرامی شان آقای سیامک پورزند را چگونه در همین حکومت وادار به اقرار کردند که توسط یک نهاد جاسوسی آمریکا، برای براندازی حکومت تلاش می کرده.
جذّابیّت صحنه و جذب ایشان را هم باید به حساب دلقکهای با عمّامه و بی عمّامه یی گذاشت، که اینروزها میمون وار و بوقلمون صفت بعنوان کاندیدای ریاست جمهوری، رنگ عوض کرده و جست و خیز می کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر